मेरी आमा
भानुको किरण जस्ती पूर्व दिशा झुल्किने मेरी आमा
पुर्णिमाको जुन जस्ती अँधेरी रातमा टल्किने मेरी आमा
धानका बाला सरी आली आलीमा झुल्ने मेरो आमा
बसन्त ऋतुको फूल जस्ती जताततै फुल्ने मेरी आमा
चाचा, पापा, खाना, नाना भनी फुर्क्याउने मेरी आमा
न्यानो काखमा ममताले छोपी सन्तान हुर्काउने मेरी आमा
लाला, बालाको तोते बोलीसंगै तोताएर बोल्ने मेरी आमा
दुख: र बेदनाको पोको पनि हाँसीहाँसी खोल्ने मेरी आमा
ऐया भन्दा सन्तानले सुस्काउदै परेली भिजाउने मेरी आमा
खान्न भन्दा कोखाई कोखाई गरी रिझाउने मेरी आमा
रातैभरि पहरा दिने कतिबेला मुन्टो लुकाउछिन मेरी आमा
सन्तानका लागि सानै बनि सदा शिर झुकाउने मेरी आमा
औशीको रातमा चन्द्रमा बनेर उज्ज्यालो दिने मेरी आमा
सन्तानका पिर व्यथा गहभरी आशुभित्रै लिने मेरी आमा
टिप्पणीहरू
यहाँ अझै कुनै टिप्पणी छैन। यस पोस्ट सम्बन्धी कुनै टिप्पणी भए माथिको फर्ममा टिप्पणी थप गर्नुहोस
गर्नुहोस्।
सम्बन्धित पोस्टहरू
यू एस ए निवासी गंगाराम रिजालको कविता “षड् ऋतुहरूमाहुने परिवर्तन”
गंगाराम रिजाल पोष्ट - खगिन्द्रा खुसी - सोमबार ९ डिसेम्बर २०२४
कृष्ण शरण उपाध्याय पौडेलको कविता विभूति
कृष्ण शरण उपाध्याय पौडेल पोष्ट - खगिन्द्रा खुसी - सोमबार ९ डिसेम्बर २०२४
रोहिणि रसिकको कविता समयको उद्गार
रोहिणि रसिक पोष्ट - खगिन्द्रा खुसी - बिहिबार १४ नोभेम्बर २०२४
अभाव
रोशन परियार - मङ्गलबार ५ नोभेम्बर २०२४