लघुकथा- कुतेका चारा

कुकुर तालिम केन्द्र  लेखिएको   ठूलो  भवन।विशाल चाैर।सयौं  कुकुरहरू । विभिन्न आकृतिका कुकुरहरू । लकुनै  छुँदै फाेहाेर लाग्ने । कुनैकुनै  हिलाेबाट भर्खर निस्केका,आवारा कुकुरहरू । भवन भित्रवाट ठूलो  भुँडी भएको  मानव निस्कन्छ । त्याे मानवलाई देख्ने  बितिक्कै सबै  कुकुर लामबद्द भए ।
"तिमीहरू  सबै  ख्वामित प्रति बफादार  छाै?" मानव गर्जीयाे ।
सबै  कुकुरले  सहमतिमा  टाउको  हल्लाए ।
"ख्वामितकाे अघि के गर्छौं ?" 
सबै कुकुर उठेर भुक्न थाले।
"तिमीहरूको  सहमतिमा नङ्ग र दारा निकालिएको  छ । अब तिमीहरूको  पुच्छर  समेत काट्नु पर्नेछ । मन्जुर  छाै?"
 सहमतिमा सयौं  पुच्छर  हल्लिए ।
" दयाल?" मानव गर्जीयाे । दयाल बाहिर आयाे । मानवको  अघि निगुरमुन्टी "न" भएर उभियाे ।
"ल! सबै  कुकुरको  पुच्छर  काटेर कुतेका चारा दिनु।"
 सहमतिमा दयालकाे टाउको  हल्लियाे ।
मानव भवन भित्र पस्याे ।
भित्र ठूलाे हल।हलकाे बिचमा सिंहासन जस्तो  कुर्सी । मानव कुर्सीमा  बस्याे । अचानक मानवले आफूलाई  असहज महसूस गर्याे ।मानवको  शरीरमा भुत्ला, हातमा नङ्ग्रा, पछाडि  पुच्छर  बढेर आयाे । हेर्दाहेर्दै  मानव कुकुर मा परिणत भयाे ।
"टामी" पल्लो  काेठाबाट ठूलो  आवाज आउँछ । कुकुर  रुपी मानव चार खुट्टा  टेक्दै,पुच्छर  हल्लाउँदै ,आवाज आएकाे दिशा तर्फ लम्कन्छ ।
" दयाल?" ठूलो  आवाज गर्जियाे।
दयाल दगुर्दै भित्र पस्याे ।
" दयाल! टामीकाे दारा नङ्ग्रा निकालेर, पुच्छर  काटे पछि टामीलाई " कुतेका चारा" दिनु ।" ठूलो  आवाज बाहिर सम्म सुनियाे।