कल्पना काफ्लेको अशान्त धड्कनमा रुमलिँदा

कल्पना काफ्ले धनकुटामा जन्मिएर राजधानीमा बस्दै आएकी एक गृहस्थ नारी स्रष्टा हुन् । जागिरे जीवनको व्यस्तताका बाबजुद आफूलाई अहोरात्र साहित्यमा होमेकी काफ्ले हंसमुखी एवम् बहिर्मुखी चरित्रकी धनी छिन् । मुसुक्क मुस्कुराएर बोल्नु यिनको निजी विशेषता हो भन्ने मलाई लाग्छ । लप्पनछप्पन नजान्ने र चाकरीचाप्लुसीभन्दा हजारौं माइल टाढा रहने कल्पनाले चाहेको भए केहीले जस्तै यिनले पनि ठुल्ठुला राष्ट्रिय पुरस्कार पड्काइसक्थिन् तर उनी अरूको काँधमा होइन आफ्नै पैतालामा विश्वास गर्छिन् त्यसैले सधैँ कर्मशील मार्गमा हिँडिरहन्छिन् ।

कल्पना विशेष छन्दमा कलम चलाउँछिन् र उनको भाव सरोवर छन्दकविता  सङ्ग्रह २०७५ पनि सार्वजनिक भइसके को छ । भर्खरै मात्र उनले मुक्तकको पुस्तक अशान्त धड्कन लोकार्पण गरेकी छिन् र मलाई पनि दाजु सम्झेर एकथान झापा दमकसम्म घुएत्रो हानेकी छिन् र यो मूकदर्शकले उक्त मुक्तकसङ्ग्रहको पढाइ एकै बसाइमा सम्पन्न गरेको छ । मैले यो सङ्ग्रह अध्ययन गरिरहँदा यसभित्र निम्न विशेषता पाएको छु । मेरो यो सामान्य पाठक प्रतिक्रिया मात्र भएको समेत अनुरोध गर्दछु ।

यसभित्र हार्दिक प्रेम र मांसल प्रेमको सुन्दर र व्यङ्ग्यात्मक चित्रण गर्दै हार्दिक प्रेम सधैँ अमर हुने कुरा मुक्तकका हरफले प्रष्ट पारेका छन् । मुक्तकहरूले माटाको सुगन्ध र देशभक्तिको अनुरागलाई छताछुल्ल बगाएका छ्न् ।  लिङ्गीयविभेद , जातीय उत्पीडन र सामाजिक विकृतिविसङ्गतिमाथि स्वामस्वामी सिस्नोपानी लगाएका छन् । भ्रष्टचारीको मुखुण्डो थुतेर अनुहारको कालो कर्तुतलाई पर्दाफास गरेकी छिन् 

हरेक दिन हज्जारौंको सङ्ख्यामा विदेशिने युवाजगत्को मर्मान्तपीडालाई हृदयस्पर्शी ढङ्गबाट प्रस्तुत गर्दै राष्ट्रनिर्माणका लागि स्वदेशमै भविष्य देख्न आग्रह गरिएको छ । साहित्यिक चाटुकारिताको शल्यक्रिया गरी कर्मवादी स्रष्टा बन्न आग्रह गरिएको छ । प्रेममा अनावश्यक गनगन , हल्ला र गुनासो र उद्देश्य पूरा भएपछि आफल तेरो ठाँडो नगर्न मुक्तकले पाठ पढाएका छन् । सङ्घर्षभित्रैबाट जीवन र सफलता खोज्न आग्रह गरिएको छ । साहित्यिक गुटबन्दी र झुन्डवादको उपहास गरिएको छ र गुटको नेतृत्व गर्ने अगुवा कलङ्कित साहित्यकारका रूपमा चित्रण गरिएको छ  खुट्टा तान्ने र तन्काएर अर्काको निधार ताकेर मट्याङ्ग्रो हान्नेलाई चिता बनाएर आगो सल्काइएको छ ।

नारीलाई परम्परागत रूपमा हेर्ने रुग्ण पितृसत्तात्मक समाजको खुट्टा भाँचिएको छ । अर्कैका श्रीमान् र श्रीमती मनपराएर व्यभिचारी बन्नेहरूका नेत्र फोरिएका छन् । प्रकृतिको कोमल चित्रण गरिएको छ । सीमामा पर्खाल भएर बस्न , आमाको सर्वस्व हरण गर्नेलाई सर्प भएर डस्न , आँसुले भिजेका गाउँबस्तीमा पुगेर आर्तहरूका घाउमा थोरै भए पनि मलमपट्टी कस्न स्रष्टा हतारिएकी कुरा मुक्तकहरूले सुझाएका छन् ।बुबाआमा र अग्रजप्रति कल्पना सधैँ नतमस्तक र कर्तव्यपरायण भएकी कुराका लागि मुक्तकहरू साक्षी बसेका छन् । शोषकसामन्तीहरूको मृत्युमा मुक्तकहरू हाँस्दैहाँस्दै मलामी गएका छन् । शान्तिप्रति प्रेम, विद्रोह बेथितिप्रति हुङ्कार गरिएको, अभिधात्मक शब्दशक्तिको प्रयोग गरिएको सुबोध मुक्तकमाला जसमा २२० ओटा मुक्तक समेटिएका छ्न् ।

स्वदेश तथा विदेशसम्मको परिवेश समेटिएको छ, आर्थिक ,सामाजिक , राजनीतिक ,धार्मिक , प्रेम ,ऐतिहासिक , विश्वजनीन आदि विषयवस्तु समेटिएका लामाछोटा मझौला हरफ प्रयोग गरी लेखिएको संरचनागतरूपमा खँदिला मुक्तकहरूको सँगालो हो अशान्त धड्कन । पुस्तक पठनीय , सङ्ग्रहणीय र रोमाञ्चक रहेको । अन्त्यमा स्रष्टामा सुस्वास्थ्य र दीर्घायुको हार्दिक मङ्गलमय शुभकामना अर्पण गर्दछु ।