सोह्र श्राद्ध

त्यो तल्लो बारीमा
के रोपिस्?
यसपालि त बाँझो राखिनस् होला नि?

जङ्गलको बाघले पनि आफ्नो क्षेत्र
सुरक्षित राख्छ 
तैँले माटो त पराईलाई 
बेचिखाएको छैनस् नै होला।

शरीरकी तेरी आमा मरेर गए पनि
सधैँ बाँच्ने आमा त त्यही माटो हो है नभुलेस्।

तेरो शरीरमा
शरीरको कुनै कोशमा,हड्डीमा,चालढालमा
हामी अझैँ छौँ नभुलेस्।

धाप-सिमसार,संसारीमाई,कुलधर्म,
हजुरबा-हजुरआमा, जिजुबा-जिजुमा,मितबाउ-मितामा,
बुढी फूपू-फुपा, छिमेकी अक्कु, कोपा, बतिम,
धबा, निनी सबैसबैलाई श्राद्धको तर्पण दिन नभुलेस्।

छेउको जङ्गल
तैँले फेर्ने सास हो थाहा छ के?

त्यो धारा, त्यो खोला नै
तेरो नसा-नसामा बग्ने रगत हो 
बुझिस् के?

तँमाथि  यिनको ऋण छ नि ।

सिटिङ रुमको भित्तामा सजिएका मेरा बा-आमा
मलाई टुलुटुलु हेर्दैछन् ।

सोह्र श्राद्ध आयो ।
पितृहरूलाई अब मैले के जवाब दिने होला ?