कृष्ण शरण उपाध्याय पौडेलको कविता विभूति

छन्द  :  शार्दूलविक्रीडित

देखी स्वप्न अचम्म का  जुन  हिँडे , ती  स्वप्न  भेट्नेहरू
लेखी भाग्य निधार मा  जुन भिडे , ती  दु:ख  मेट्नेहरू
आँखा मा जसको छ अग्नि मुटु मा , फुल्दो मरुद्यान छ
त्यस्ता भव्य विभूति का चरण मा , सर्वोच्च सम्मान  छ १

अन्धा मानिस का निमित्त  जसले , बत्ती र आँखा  दिए
लाटा मानिस का निमित्त  जसले , वाणी र भाका  दिए 
आफ्नो देश उचाल्न निम्ति जसमा,आँधी र तूफान  छ
त्यस्ता भव्य विभूति का चरण मा , सर्वोच्च सम्मान  छ २

दु:खी  दीन र हीन  निम्ति  जसले , मायाँ  र  मेवा दिए
पुछ्दै आँशु अपाङ्ग निम्ति  जसले , टेवा  र  सेवा  दिए
खोजेमा जस भित्र शैल्पिक कला , जीवन्त विज्ञान  छ
त्यस्ता भव्य विभूति का चरण मा , सर्वोच्च सम्मान  छ ३

बल्दो ज्योति बनेर नित्य जसले , कालो  अँध्यारो  चिरे
धर्ती को सुख निम्ति मृत्युमुख मा , जो वीर  बन्दै  छिरे
बूढा भग्न र रुग्ण निम्ति जसमा , श्रद्धा  दया  दान  छ
त्यस्ता भव्य विभूति का चरण मा , सर्वोच्च सम्मान  छ ४

जो  हुन् प्रेरक चेतना भुवन कै , जो  कर्म  गर्छन्  महान्
जो हुन् साधक तेजिला सृजन कै,जो धर्म गर्छन्  महान् 
जो द्वारा धरणी अलङ्कृत भइन् , जो भित्र सन्धान  छ
त्यस्ता भव्य विभूति का चरण मा , सर्वोच्च सम्मान  छ ५

मूर्च्छा देखि जगाउँदै गति दिने , जो ज्ञान का  मूर्ति हुन् 
सारा भ्रान्ति भगाउँदै मति दिने,जो बुद्धि हुन् जुक्ति हुन् 
रच्छन् जो रचना विचित्र जहिल्यै  जो भित्र उत्थान  छ
त्यस्ता भव्य विभूति का चरण मा , सर्वोच्च सम्मान छ ६