छैन आँसु घामसँग
छैन आँसु घामसँग कसरी पो रुनु
बीचैबाट खस्छ बादल पीर केले धुनु
देख्नेलाई उज्यालो छ व्यथा आफैँसँग
भोग्नेलाई जिन्दगी भो सधैँ एकै रङ्ग
तातेपछि आफैँभित्र कसलाई कहाँ छुनु
बीचैबाट खस्छ बादल पीर केले धुनु
बिहानीमा ओठ हाँस्छ गुराँसको लाली
बित्दै जाँदा दिन हुन्छ सबै खालीखाली
पन्छिएर बस्छन् सबै कसलाई आफ्नो भनूँ
बीचैबाट खस्छ बादल पीर केले धुनु
गीत
- गीता त्रिपाठी
ट्यागहरू:
सहित्य
literature
puraskar
svikarokti
nepalisahitya
टिप्पणीहरू
यहाँ अझै कुनै टिप्पणी छैन। यस पोस्ट सम्बन्धी कुनै टिप्पणी भए माथिको फर्ममा टिप्पणी थप गर्नुहोस
गर्नुहोस्।
सम्बन्धित पोस्टहरू
जवाफ दिऊँ अब
सानु शर्मा पोष्ट - खगिन्द्रा खुसी - मङ्गलबार १७ सेप्टेम्बर २०२४
किन आउँछौ सपनामा
निमेष निखिल पोष्ट - खगिन्द्रा खुसी - मङ्गलबार १७ सेप्टेम्बर २०२४
चर्केको मुटु केले टाल्नु
सुमन पोख्रेल पोष्ट - खगिन्द्रा खुसी - मङ्गलबार १७ सेप्टेम्बर २०२४
असारे गीत
खगिन्द्रा खुसी - सोमबार १५ जुलाई २०२४