बाँच्न धेरै छ चर्को

ढुङ्गाे गल्ने मेघ दर्कन्छ घाेल्छ 
माथा फुट्ने घाम चर्कन्छ पाेल्छ।
काँढा टेकी उठ्न गर्दै जमर्को 
मान्छे बन्दै बाँच्न धेरै  छ चर्को ।।१
सच्चा मान्छे बन्न धेरै छ चर्को 

आँधीबेरी लम्कदै जुध्न आओस् 
ठण्डा गर्मी जेसुकैले सताओस् ।
प्यूँदै निल्दै द्वन्द्वकाे तिक्त सर्काे 
मान्छे बन्दै बाँच्न धेरै  छ चर्को ।।२

डण्डा वज्राेस् वज्र लाेहा गरुङ्गाे 
थाप्लो थापी रुन्छ चैतन्य ढुङ्गााे ।
गड्दा भाला चस्कने झूर झर्काे 
मान्छे बन्दै बाँच्न धेरै  छ चर्को ।।३

ऐय्या भन्ने छैन सामर्थ्य हाम्रो 
जे जे मिल्दा भन्दिनूपर्छ राम्रो ।
लड्दै बाधा विघ्न फाँडेर अड्काे 
मान्छे बन्दै बाँच्न  धेरै  छ चर्को ।।४

कर्जा ल्यायौँ जन्मदै तिर्नुपर्ने 
जिम्मेवारी काँधमा भिर्नुपर्ने ।
खप्दै पीडा मार मुङ्री  उँभर्काे 
मान्छे बन्दै बाँच्न धेरै  छ चर्को ।।५

दायाँ बायाँ हाेस राखेर चल्दै 
जाली सिल्ली गुप्त षड्यन्त्र छल्दै ।
हिड्ने बाटो छैन न्यानाे निखुर्काे 
मान्छे बन्दै बाँच्न धेरै  छ चर्को ।।६


जल्दै गल्दै दैन्य दारुण्य भित्र 
पग्ली पिल्सी कष्ट कारुण्य भित्र ।
लाेकाचारी ढाेंगकाे लाम लर्काे  
मान्छे बन्दै बाँच्न धेरै  छ चर्को ।।७

तान्छन् खुट्टा खुम्चदै हिड्नुपर्छ 
आफ्नो वैरी गन्धले चिन्नुपर्छ ।
सुन्दै टार्दै झ्याउ झर्काे ततर्काे 
मान्छे बन्दै बाँच्न धेरै  छ चर्को ।।८

झिक्दै झिक्दै निख्रने रिक्त खानी 
पाेकाे पारी तौलँदा जिन्दगानी  
जाेख्दा बच्ने शेष बाँकी चुभुर्काे 
मान्छे बन्दै बाँच्न धेरै  छ चर्को ।।९

बज्दा बज्दै ताल बिर्सेर रुक्दै
बग्दा बग्दै छाल बिर्सेर सुक्दै
टाल्दै तुन्दै लाजकाे बार बर्काे 
मान्छे बन्दै बाँच्न धेरै  छ चर्को ।।१०

    
    भद्रपुर -१० , चन्द्रगढी झापा ।
          २०७७/०५/०२