समानान्तर उज्यालो
नडराऊ
रातपरे पनि
बिहानको आशा रित्तिएको छैन
तिम्रो अँध्यारोलाई बचाउँदा-बचाउँदा
मेरै अनुहारमा ठोक्किएर
कैयन् उज्याला युगहरू फर्किए
देखेकै छौ ?
यो अनुहारभरि
तिनै युगको पीडा छ
समानान्तर उज्यालो बोकेका
ती युगहरू
कहिल्यै बन्द नहुने
खापा रहेछन्
तिम्रो चोरझ्यालबाट
अलिकति चियाएर हेर त !
त्यो उज्यालो
अहिले
तिम्रै ढोका ढक्ढकाइरहेछ।
- गीता त्रिपाठी
ट्यागहरू:
सहित्य
literature
sahitya
svikarokti
nepalisahitya
टिप्पणीहरू
krishna bause
एक बर्ष अगाडि
अहा ! "अलिकति चियाएर हेर त ! त्यो उज्यालो अहिले तिम्रै ढोका ढक्ढकाइरहेछ।"
सम्बन्धित पोस्टहरू
प्रिय जेन्जी र आक्रोश!
अन्जना न्यौपाने - सोमबार १० नोभेम्बर २०२५
म तिम्रो बागी हुँ !
देशु वनेम - सोमबार १० नोभेम्बर २०२५
खरानीको आत्मकथा !
कवि डाक्टर नवराज लम्साल - आइतबार ९ नोभेम्बर २०२५
कोल्पुको कलकल तीरमा
कलानिधि दाहाल पोष्ट- खगिन्द्रा खुसी - मङ्गलबार ४ नोभेम्बर २०२५