मेरो पुष्पवाटिका

    छ पुष्पवाटिका यहाँ अनेक यत्नले गरी
     प्रशस्त आँगनै भरी मरोप्तथेँ सधैँ भरी।
     अत्यन्त नै रमाइलो बिहानको मुहूर्तमा 
     सुगन्धले छ मग्मगी म डुल्दछू सधैँ त्यहाँ।।
                        ‌   (१)
     वरिपरी म हेर्दछू सुरम्यको छ वाटिका 
     झलल्ल झल्ल झल्किने सुस्वर्गझैँ छ सर्वदा।
    पराग खोजदै अहो! दगुर्दछन् नि माहुरी
    सुदूरदेखि धाउने म देख्छू वाटिका भरी।
                           (२)
     बिहानिको बतासले सुगन्ध फैलने अति
     बथानका बथानभै लठारिँदै ति पुत्तली-
     असाध्यकै रमाइलो सुदूरसम्म देखिने
     प्रमोदको छ वाटिका डुलीरहूँ सदा हुने।।
                 ‌        ‌(३)
     झिलीमिली सदैवको विचित्रकै मनोहर 
     अहर्निशै रमाइलो प्रभा-छटा निरन्तर।
     बखानु केगरी सबै मिठास शब्दले भरी
     नसक्नुनै छ यो अहो! भनेर अड्छ  लेखनी।।
                            (४)
     सजाइयो भराइयो न उच्च कल्पना भयो
     जतासुकै बखानभो र निम्नको भयो कि यो?
     न देशकै बयान भो न जातिकै बयान भो
     न अर्थकै प्रलाप भो कि के कसो बखानियो??
                        (५)
    नहोस लौ बगम्फुसे गभीर भावको बनी-
     युवाहरू सबै मिली पढुन् बसेर राम्ररी।
     कनीकुथी सजाइयो विशुद्ध शब्दले भरी
     सुउच्च कल्पना बनोस भन्छ आज लेखनी।।
                         (६)
८-८-२०२४
कवि निकेतन ढेकियाजुली शनिमन्दिर मार्ग शोणितपुर आसाम।