अखबार

बिहानै आइपुग्छु
तिम्रो घरमा
चाहे तिमीले पसलबाट ल्याउ
वा 'हकर'ले फालेर जाओस् ।
केही चाख मानेर
तर धेरै दिक्क मानेर पढ्छौ,
चियासँगै मेरा पानाहरू पल्टाएर
तिमी आफूलाई 'अपडेट' बनाउँछौ
केही समाचार त भात पकाउँदै गरेकी
श्रीमतीलाई पनि सुनाउँछौ ।
०
पढ़िसकेर थन्काउँछौ एकातिर
अनि केही पोको पार्न
वा ऐना सफा गर्न निकाल्छौ
तै पनि उब्रिएँ भने
कुनै कबाडीलाई बेचेर
केही रुपियाँ असुल्छौ, मेरो नाममा ।
०
अचेल, अनलाइन भन्ने
सौता भित्रिएकी छिन् मेरो संसारमा
मलाई हेप्न थालेका छन् , मान्छेहरू
नढाँटी भन त –
के अचेल तिमीलाई मन लाग्दैन
मलाई स्पर्श गर्न
र, एक फेर मात्र होइन
घरीघरी प्रयोग गरिरहन ?
००
- राजेन्द्र शलभ
ट्यागहरू:
कविता
टिप्पणीहरू

यहाँ अझै कुनै टिप्पणी छैन। यस पोस्ट सम्बन्धी कुनै टिप्पणी भए माथिको फर्ममा टिप्पणी थप गर्नुहोस
गर्नुहोस्।
सम्बन्धित पोस्टहरू

आफूसङ्ग एक्लै - गण्डकी पुत्र
गण्डकीपुत्र पोष्ट खगिन्द्रा खुसी - बिहिबार ८ मई २०२५

गण्डकीपुत्रको कविता - एउटी आमाको बयान !
गण्डकीपुत्र पोष्ट खगिन्द्रा खुसी - सोमबार ५ मई २०२५

नयाँ वर्ष २०८२
कवि-उमानाथ दाहाल पोष्ट-दिलिप घिमिरे - सोमबार १४ अप्रिल २०२५

म र म
पातलो अन्तरे पोष्ट दिलिप घिमिरे - शुक्रबार २१ मार्च २०२५