पत्थरको देवता

मौनताको
सिंहसानमा रमिता हेर्दै
नतमस्तक बसिरहन्छ
पत्थरको देवता
हामी मान्छेहरु
विश्वासमा अडिएका छौ
विश्वासले नै धोका दिई रहेको छ
आधुनिक सभ्यताको 'भेम्पाएर'
अर्काको रगत, पसिना, चुसेर
आफुलाई ठुलो मान्छे सम्झिन्छ
हामी मान्छे हुनुको गर्ब गर्छौ
बुद्धीको घमण्ड गर्छौ
हामीसंग बुद्धी हुदो हो
हामीसँग अलिकति मात्र सोच्ने शक्ति हुदो हो
अन्धविश्वासले
किन?
हामीलाई सधै कठपुतली बनाएर
अँधेरो रंगमन्चमा नचाईराख्थ्यो ?
ट्यागहरू:
सहित्य
कविता
टिप्पणीहरू

यहाँ अझै कुनै टिप्पणी छैन। यस पोस्ट सम्बन्धी कुनै टिप्पणी भए माथिको फर्ममा टिप्पणी थप गर्नुहोस
गर्नुहोस्।
सम्बन्धित पोस्टहरू

भूगोल नाप्दै पाइला
दीपा राई पुन - मङ्गलबार ८ जुलाई २०२५

कविता-भूगोल नाप्दै पाइला
दीपा राई पुन - मङ्गलबार ८ जुलाई २०२५

निशा पाण्डेकोे- अन्तिम पत्र
निशा पाण्डे पोस्ट - खगिन्द्रा खुसी - आइतबार ८ जुन २०२५

मेरो साथी म मात्रै।
दिलिप घिमिरे - सोमबार २ जुन २०२५