बहर
डुब्दै गएँ नशामा प्याला नयन छ तिम्रो
जल्दैछु भित्रभित्रै ज्वाला नयन छ तिम्रो
मीठो भएर माया झर्दैछ हर्ष अश्रु
लागेर हर्ष उस्तै आला नयन छ तिम्रो
घायल बनेंछु आफैँ दुख्दै गएर छाती
हेर्दा अझै जवानी बाला नयन छ तिम्रो
गहिरो छ घाउ दिलमा बस्दै बसेन खाटा
थप्दैछ चोट कस्तो भाला नयन छ तिम्रो
गाजल भरेर कस्तो सुन्दर भएछ आँखा
रिठ्ठा समान लाग्ने काला नयन छ तिम्रो ।
मुजारे मुसम्मन अखरब
२८ असार २०८१
काठमाण्डौ ।
ट्यागहरू:
सहित्य
literature
sahitya
svikarokti
nepalisahitya
टिप्पणीहरू
यहाँ अझै कुनै टिप्पणी छैन। यस पोस्ट सम्बन्धी कुनै टिप्पणी भए माथिको फर्ममा टिप्पणी थप गर्नुहोस
गर्नुहोस्।
सम्बन्धित पोस्टहरू
तिला लेकालीको गजल
तिला लेकाली पोष्ट - खगिन्द्रा खुसी - बुधबार ६ नोभेम्बर २०२४
बहर- सितारा म खस्ने
सुधिर थापा पोष्ट- खगिन्द्रा खुसी - बुधबार २३ अक्टोबर २०२४
गजल - मान्छे म
टिकाराम कार्की (बगर) पोष्ट - खगिन्द्रा खुसी - बुधबार ९ अक्टोबर २०२४
एउटा गजल
प्रेम राई परीक्षित पोष्ट- गिन्द्रा खुसी - सोमबार २३ सेप्टेम्बर २०२४